ارز ديجيتال[1] (به انگليسي: Digital currency) ارزهايي هستند که به صورت الکترونيکي ذخيره و منتقل مي‌شوند و مبناي آن‌ها صفر و يک است.[1] همان‌طور که از واژه آن نيز برمي‌آيد، ارز ديجيتال به هر ارزش ايجاد شده در بستر ديجيتال اشاره دارد. اين مفهوم در مقابل واسطه‌هاي فيزيکي مانند اوراق بانکي يا سکه مطرح مي‌شود. ارز ديجيتال ويژگي‌هايي مشابه با ارزهاي فيزيکي دارد، اما معمولاً تراکنش‌هاي انتقال سرمايه ارزهاي ديجيتالي به‌صورت آني و بدون مرز بين افراد قابل انجام است. ارزهاي مجازي و رمزارزها (به انگليسي: cryptocurrency) هر دو از نمونه‌هاي ارزهاي ديجيتال هستند اما هر ارز ديجيتالي ارز مجازي يا رمزارز نيست.[1] پول‌هاي ديجيتال مانند پول‌هاي فيزيکي، براي خريد کالا و خدمات مورد استفاده قرار مي‌گيرند اما ميتوانند به استفاده در مجامع خاص نيز محدود شوند. مثلاً مي‌توان يک پول مجازي مخصوص يک بازي يا شبکه? اجتماعي داشت.[2] پول‌هاي ديجيتال مانند بيت کوين و آتريوم به عنوان «پول‌هاي غيرمتمرکز ديجيتال» شناخته مي‌شوند؛ به اين معني که مرکزي براي توليداين پول وجود ندارد.
بيت کوين اولين پول ديجيتال، يک سيستم پرداخت جديد و يک نوع پول کاملاً ديجيتال را به وجود آورده‌است. اين اولين شبکه پرداخت نقطه به نقطه غير متمرکزي هست که توسط کاربرانش بدون هيچگونه واسطه اي، قدرت يافته‌است.
ارز ديجيتال به‌عنوان يک واحد پولي يا واسطه تبادل (جدا از واسطه‌هاي فيزيکي مانند اوراق بانکي يا سکه) برپايه? اينترنت تعريف مي‌شود که ويژگي‌هايي مشابه با پول فيزيکي را داراست،اما تراکنش‌هاي انتقال سرمايه را به‌صورت آني و بدون مرز بين افراد انجام مي‌دهد.[1] پول‌هاي مجازي و ارز رمزي هر دو از نمونه‌هاي پول‌هاي ديجيتال هستند اما برعکس اين عبارت صحيح نيست. در واقع نمي‌توان پول ديجيتال را به اين دو گروه محدود کرد.[3]
ريشه‌هاي ارز ديجيتال به ايجاد شرکت ديجي‌کش در اواخر دهه 90 توسط ديويد چاوم برمي‌گردد. ديجي‌کش که در آن از علم رمزنگاري استفاده شده بود، بستري براي بانک‌ها فراهم مي‌کرد تا به وسيله آن قابليت انتقال ارزش به صورت الکترونيکي فراهم شود.[4]
يکي از اولين اي-گلدها با پشتوانه طلا در سال 1996 ايجاد شد. يکي از پول‌هاي ديجيتال مطرح ديگر رزرو آزادي (به انگليسي: Liberty Reserve) بود که در سال 2006 به‌وجود آمد. اين سرويس به کاربران اجازه مي‌داد تا پول دلار يا يوروي خود را به رزرو آزادي تبديل کرده و بتوانند آن را آزادانه با دستمزد 1? بين يکديگر رد و بدل کنند. هر دوي اين سرويس‌ها متمرکز بوده و براي استفاده در پول‌شويي شهرت داشتند. همين امر سبب شد تا دولت آمريکا هر دو سرويس را تعطيل کند. علاقه به استفاده مجدد از پول‌هاي ديجيتال را افزايش داده‌است. اين امر با معرفي بيت‌کوين در سال 2009 همراه بود که آن را به بزرگ‌ترين و موردِ قبول‌ترين پول ديجيتال تبديل کرد. از جمله نقاط قوت بيت‌کوين در برابر ساير نمونه‌هاي پيشين استفاده از فناوري دفتر کل توزيع شده بود. همچنين بيت کوين يک راه جديدي را در پيش روي افراد قرار داده تا بدون واسطه دارايي‌هاي خود را مبادله نمايند.
در 20 مارس سال 2013 شبکه? اجرايي جرائم مالي (به انگليسي: Financial Crimes Enforcement Network) رهنمودي را براي روشن‌سازي روش اجراي قانون پنهان‌کاري بانک‌ها (به انگليسي: Bank Secrecy Act) در مقابله با افرادي که پول مجازي توليد، رد و بدل يا انتقال مي‌دهند، تصويب کرد.[5]
در ماه مه سال 2014 کميسيون بورس و اوراق بهادار آمريکا در مورد مخاطرات بيت‌کوين و ديگر ارزهاي مجازي هشدار داد.[6]
در ماه ژانويه سال 2020 بورس کالاي شيکاگو CME ابزار معاملاتي اختيار معامله بيت کوين را ايجاد کرد.[7]
تاکيد دارد که گسترش استفاده از رمزارزها تأثيرات بالقوهاي بر سياستهاي پولي و ارزي کشور خواهد داشت و همراه ايجاد فرصتهاي جديد، تهديدهايي را متوجه عموم مردم و سازمانهاي استفاده کننده از آن خواهد نمود. لذا بانک مرکزي جمهوري اسلامي ايران به منظور ممانعت از بروز صدمات، حمايت از حقوق مصرف کنندگان و تسهيل کسب و کار در اين حوزه، چارچوب اوليه مقررات مرتبط با رمزارزها را که به تصويب شوراي پول و اعتبار رسيده است اعلام مينمايد.
بانک مرکزي بنابر وظايف مشخص شده در حوزه پولي و بانکي، براي آن بخش از حوزههايي که ميتوانند بر سياستهاي پولي و مالي کشور تاثيرگذار باشد، سياستهاي مربوطه را در اين سند تدوين نموده است. اين حوزه ها شامل و نه محدود به موارد زير است:
|نشاني= را بررسي کنيد (کمک) (به انگليسي). U.Today. 2020-01-13. دريافت‌شده در 2020-01-14.
درباره این سایت